Burası da neresi demeyin please... Sultanahmet meydanında bir ayak. Koluma çarpan biri nedeniyle yanlışlıkla çekilmiş bir fotoğraf ama bana pek manidar geldi koymadan edemedim buraya. Ne çok şey anlatıyor değil mi?
Sultanahmet'e ramazan ayında gitmeyeli yıllar olmuş. Eskiden küçük küçük kulübeler kurulurdu, tatlısından, dönerine, pilavından, dondurmasına her şeyi yemek mümkündü. Artık onlar yok. Ama şağıdaki gibi bir durum sözkonusu. Evinden yemeğini alan Sultanahmet'in parklarına yayılmış. Özellikle de Süleymaniye'nin kapısına yakın olan çimenler makbul... Herkes ezanı bekliyor. Normalde ramazanda dışarıda birşeyler yerim ama, böyle herkesin oruçlu olduğu bir yerde 'Others' hissediyor insan, bi tuhaf olduk, hiçbirimiz ezana kadar ağzını bişeye süremedi.
Ve iftar sonrası...
Ne güzel görünüyor değil mi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder