İşte burası da Kaş'daki ikametgahımız, Kaş'ın bana kazandırdığı en önemli dostun, Banukuş'un evi. Benim yüreği bol, misapirverver arkadaşım artık -hele ki de Durukuş doğduktan sonra-, pansiyonda-otelde kalmamıza izin vermiyor. Biz de alıştık böylece Kaş'ın yerlisi gibi yaşamaya. Çok uzak değil o günler umarım, gerçekten olacağız da:)
İşte evimizin manzarası. İnsanın evden çıkası gelmez di mi?
Yarımada, Meis, Liman hepsi kuşbakışı uzakta...
Bundan güzel bir tek manzara biliyorum, o da yamaç paraşütü yaptığımda gördüğüm Kaş'tır:)
Ve gece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder