Pazartesi, Ağustos 23, 2010

Godot'yu beklerken...




Duru eğer evdeyse ben işteyken, akşam üstü geliş saatim yaklaşırken kendilerini dışarı atıyor baba-kız.






Civardaki tüm park ve bahçeler bu bekleyişten payını aldı desem, yalan olmaz herhalde. Sorsanız şu ağaçlara neler anlatırlar, kızımın keşif merakına, babasının yorgunluktan doğan sabırsızlığına dair. Peki yolda olan Godot'ya ne demeli? Onun yüreciği, kilometre kilometre kızına yaklaşırken tıkır tıkır atmaz mı sanırsınız?




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder