Boncuğum geçen perşembe yine babasıyla parka gitmiş. Çubuk kraker yemiş...
Etrafı seyretmiş...
Tek başına kaydıraktan kaymış.... Ama baba-kız daha büyük bir kaydıraktan birlikte kaymaya kalkınca, işin rengi değişmiş. Bizim bücürün ayağı babasının bacağının altına sıkışıvermiş. Tam olarak ne olduğunu da bilmiyoruz. Ama bizimki ( o kadar düşer hiç ağlamaz) ağlamaya başlamış. Babası eve götürmüş hemen. Bakmış, hareket ettirmiş, görünürde bir sakatlık yok. ben eve geldiğimde birkaç saat geçmişti aradan. Hala iki bacak birbirinin aynı gözüküyordu ama bizim yerinde duramayan concon kıpırdamıyor. Yere bırakınca, ayağı sakatlanmış kedi yavrusu gibi patisinin ucunu değdiriyor yere. Hep kucak istiyor. Aslında canının yanmadığını bilsem, tadını çıkaracağım durumun da, içim gidiyor onu öyle görünce. Hadi dedim doktora gidelim. Deli gibi yağmur yağıyor dışarıda. Acile gittik. Doktor baktı, iki bacağı ölçtü biçti, 'doku zedelenmesi' dedi. Birkaç güne kalmaz geçermiş. Bir arkadaşım da, bir kere acıdığı için her bastığında acıyacak sanıyordur, psikolojiktir o basmayışı dese de, bizim ufaklık hala aksayarak yürüyor. Gerçi çok ciddi bir şey olsa, bir şekilde belli olurdu diyoruz ama yine de içime sinmiyor. Yarın bir de kendi doktoruna götüreceğiz. Bakalım ne diyecek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder