Annenin yıllardır oturup nargile tüttürdüğü, kitap okuduğu, yüzlerce proje ürettiği, dost insanlarla sohbetin dibine vurduğu ve bazen de uzun uzun dağlara ve denize dalıp gittiği bir çaybahçesi oldu ilk durağımız. Birer kaşarlı tost ve protakal suyu ya da Duru'nun deyişiyle 'muni'yle açlığımızı yatıştırdık önce. Sonra kızım kedi ve köpeklerin peşine düştü tüm merakı ve sevecenliğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder