Anne biraz hayalkırıklığına uğradı. Durukuş jimnastikten çok, etrafla ilgilendi. gerçi ilk defa gittiği bir ortam da yine ilk defa bir grup çocukla bir aradaydı. ama sanırım biraz duygusal davrandım ben de. insan çocuğunun her şeyi başarmasını bekliyor galiba...
Yanımda oturtmak da zorlandım. klasefon çalacak yerde baget yerine bize kalan kalemi ısırmalı tercih etti.
Öğretmen abisi onu sırık üzerinde yürüttü.
sonra takla attık...
bir de böyle bir takla...
İşte etkinliğe dahil olmak adına yaptığı nadir hareketler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder